Nog net ‘n week.

As alles volgens plan verloop het sou ek ‘n Baywatch Babe geword het, maar ons liewe Vader het ander planne vir my gehad….

My oorlede pa was ‘n motorwerktuigkundige, ons het n Ford Cortina gery, en hy het brandewyn en water gedrink. Hy was ‘n”rêkkie” in die army en het geswem vir die NSRI in Mosselbaai. Sy idee van pret was om gesuip raak, en dan die witwaks uit almal om hom te bliksem slaan. Dit aleen behoort vir jou te sê dat hy maar ‘n moeilike man was. Ek dink as ek dit sou maak tot puberteit in sy teenwoordigheid, sou hy my in elk geval dood gedonner het omdat ek gay is.

Kom ons sê net my ma het hom 10 jaar te laat gelos, maar sy het nooit regtig weer gelag daarna nie.

Maar ek het maar kop hoog gehou en deur geluk en genade het ek opgeiendig hier waar ek nou by die eetkamer tafel sit en die ou stukkie neertik. Ek trou vandag oor ‘n week.

YaAaAaY ❗

Ek is moer op my senuwees. As ek net daaraan dink kry ek sulke vlinders  op my maag, en my stuikie trek styf. Gay huwelike is nog so nuut, daar is nie eers ‘n boek beskikbaar wat ‘n ou kan help met die dinge nie.

Iets soos: ” Marriage for moffies 101″ sou nou baie handig gewees het.

My vriende wat gay is, is nog nie getroud nie, so ek kan nie regtig by hulle hoor of dit normaal is om so op my senuwees te wees nie.

Onthou meisies word grootgemaak met die idee van ‘n van wat verander, dat dit gaan gebeur. Ons seuntjies word opgebring om die “naam” voorentoe te vat. Soos wat my geluk mos nou maar is, is ek ook die oudste kleindkind. Praat van “perform under pressure”…

Wel, maar hier staan ek nou en as ek terug kyk na waar ek vandaan kom, weet ek, ek is deur die diepste wroegings van menswees, die donkerste hoeke het ek gesien, en as ek moet eerlik wees is my lewe niks minder as ‘n wonderwerk nie.

Ten spyte van al die senuwees en vlinders en cream dougnuts (wat ‘n bitch op die heupe is), weet ek wel die volgende.

Julle  kry my nie in ‘n rok nie.